[Yazı öne çıkan görsel: Studio Dumbar]

Genelde iş hayatında karşılaştığım tasarımcıların, grafiklerlerin, görsel tasarım işi yapanların veya yaratıcı görsel tasarım yapanların desem daha doğru olur; büyük bir kısmı bu iş için seçilmiş olmuyor, seçilenler ya da kendini seçtirenlerin içindeki çok büyük bir kısmı zaten bir tasarım zevkine sahip olanlar bir kısmıysa sadece bir program bilgisi veya pratiği yüksek olanlar. Fakat bu tespitlere ek olarak yeni başlayanlarda başka bir pratik bakış farkı oluyor, ortaya koyduğu çalışmalarda normal gelişim ve deneyim kazanma teamüllerine göre ilk birkaç yıl (işin içine tam olarak girdikten sonra) iyi bile sayılamayacak işler çıkıyor,  sürekli iyi olmayan işler geliyor. Potansiyeli olan, iyi yapılmaya çalışılmış ama öyle olmayan işler. Bu durum sanatın herhangi bir dalına öykünen ve zevke sahip olan kişiler için de böyle. İyi sayılmayan işleri, üreten kişi kendi de farkettikçe içinde bir hayal kırıklığı da oluşuyor.

 

İşte tam bu nokta kritik nokta, bir kırılma noktası oluyor. Birçok genç arkadaşım ve tasarım sevdalısı bu görsel zevkinden ötürü kendi çalışmalarında hayal kırıklığına uğradığı noktayı asla geçemiyor. Oysa ki tanıdığım bildiğim  enteresan işler ortaya çıkaranların çoğu, bu aşamayı geçebilenler. Birçoğumuz pekçok iş alanında bu aşamadan geçmişizdir. Bir işe henüz başlandığında yeniler hala bu basamakta aslında. Adımınızı atarken bunun doğal olduğunu, akışın çok normal bir parçası olduğunu farkedip kabullendikten sonra çok fazla çalışmak ve üretmenin, basamaklardan çıkışınızı sağlayacağını bilmelisin.

Tabi ki bu da bir zaman alacak ve siz bu mücadeleyi vermek zorundasınız, gördüğünüz gibi ortaya çıkan tablo salt görsel zevk veya tasarım bilginizden değil düşünce ve duygu yapınızdan ileri geliyor. Bunu düşünmek de mücadeleyi tamamlamak için yetmiyor, çizmeli, çalışmalı ve kendi üretimlerinizi arttırmalısınız. Fakültede bahsedilen, çalışmalarınız için geribildirilen her tür yapıcı eleştiriyi tasarım ilkeleri ve ana kuramlar yönünden sindirmekle uğraşırken hangi basamakta olduğunuzu doğru değerlendirerek birikimli kişilere kendinizi teslim edin, bu eleştirilere uzun dirençler sergilemeyin.

Eğitimci olarak “Daha çok tasarım yapmalısın” derken benim tarafımda yukarıda anlattıklarım demek isteniyor. Tasarım zevkini bırakmadan, elindeki mükemmeliyetçilik, yavaş çalışma, çalışmaya başlayamama, bezginlik/yorgunluk, odaklanamama vb. kalkanları yerine koy ve savaş alanına çık artık! Bak birkaç kişi düşmanı yere serdi bile…